Urodzona w Nowej Wsi 21 kwietnia 1889 roku.
W Bielanach zamieszkała po ślubie z Józefem Chmielniakiem.
Z tego związku urodziło się troje dzieci: Emil, Józef i Stefania.
W okresie okupacji czynnie zaangażowana była w działalność konspiracyjną. Dom Chmielniaków stał się ważnym punktem kontaktowym partyzantów ZWZ/AK. Funkcjonował pod kryptonimem „Cygański obóz”. Był to również punkt zbiorczy, gdzie gromadzono żywność i leki przeznaczone dla więźniów obozu Auschwitz oraz punkt przerzutowy uciekinierów i nielegalnej poczty. Rozalia z wielkim poświęceniem organizowała akcję dożywiania, pracujących w pobliżu jej domu komand zewnętrznych. Oprócz posiłków więźniowie w „cygańskim obozie” mogli nawiązać kontakt z organizacjami podziemia niepodległościowego, zwłaszcza z dowodzącym zgrupowaniem partyzanckim „Sosienki” Janem Wawrzyczkiem. W listopadzie 1944 roku Rozalia wraz z mężem została aresztowana przez Gestapo i osadzona w obozie KL Auschwitz (Polizeihäftlinge). W 1945 roku przeniesiona do obozu Mauthausen.
W październiku 1945 roku wróciła z obozu Schörgenhub koło Linzu, gdzie pracowała jako krawcowa. Zamieszkała u swojej córki Stefanii w Bielsku. W 1947 roku wyjechała z rodziną do Wrocławia, skąd wróciła po trzech latach. W 1958 roku przeprowadziła się z Wilamowic do Kęt, gdzie mieszkała wraz z córką. Za działalność konspiracyjną odznaczona została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 17 maja 1977 roku. Pochowana na cmentarzu w Kętach.    

Biogram przygotowany przez Mirosława Karnasa