Córka Józefa i Rozalii Chmielniak. Urodzona 17 marca 1923 roku w Bielanach. Kiedy wybuchła wojna, miała skończone 16 lat. Podjęła się pracy konspiracyjnej po tym, jak w gospodarstwie jej rodziców powstała melina partyzancka Armii Krajowej. Posługiwała się pseudonimem „Cyganka”, co wynikało z jej charakterystycznej urody i było jednocześnie odniesieniem do kryptonimu „Cygański Obóz”. Była łączniczką oddziału „Sosienki”. Do jej zadań należało przenoszenie poczty konspiracyjnej i ostrzeganie osób zagrożonych aresztowaniem. Brała również aktywny udział w niesieniu pomocy więźniom KL Auschwitz. Często przebierała się za „starą babcię”, a w razie zatrzymania jej przez Niemców doskonale potrafiła się z nimi porozumieć ponieważ znała język niemiecki. W 1944 roku melina w domu Chmielniaków została zdekonspirowana. Rodzice Stefanii zostali aresztowani i osadzeni w obozie Auschwitz, jej udało się w koszuli nocnej wyskoczyć przez okno i zbiec. Aresztowania uniknął również brat Stefanii - Emil, który w porę ostrzeżony został przez Ludwika Chowańca. Do końca wojny ukrywała się w Bielanach, Wilamowicach (u Stanisława Balcarczyka w dobudowanej przy piecu chlebowym skrytce), Hecznarowicach u rodziny Smolarskich i w Bielsku. W kwietniu 1945 roku wyszła za mąż za Stanisława Balcarczyka. Zamieszkała w Bielsku. Urodziła dwóch synów: Adama i Jerzego. W 1947 roku przeniosła się z rodziną do Wrocławia, a potem do Wilamowic, by od 1950 roku osiąść na stałe w Kętach. Przed śmiercią awansowana została na stopień sierżanta. Zmarła 2 października 2002 roku. Pochowana została w rodzinnym grobie przy mężu i mamie, na cmentarzu w Kętach.

Biogram przygotowany przez Mirosława Karnasa