Syn Antoniego i Franciszki z Gasidłów. Urodzony w Bielanach 23 lutego 1919 roku. Szkołę Powszechną ukończył w Bielanach. W 1935 roku po zaliczeniu stosownych kursów kelnerskich przejął prowadzenie Gospody w Bielanach od swojego brata Jana. Po wybuchu wojny pracował w spółdzielni Anfang-Geselschaft w Łękach oraz gospodzie „Gasthaus Julian Dusik” w Łękach-Zasolu. Z końcem 1939 roku wspólnie z innymi mieszkańcami Bielan wstąpił do konspiracyjnej organizacji Związku Walki Zbrojnej, składając przysięgę na ręce Jana Dziubka. Przed wybuchem wojny związany był z lokalnym ruchem ludowym, dlatego po stworzeniu przyobozowej grupy Batalionów Chłopskich zwerbowany został do pierwszej konspiracyjnej „trójki” gromadzkiej, przyjmując pseudonim „Powstań”. Wspólnie z Franciszkiem Pawlusiakiem („Majster”) werbowali do organizacji mieszkańców Bielan i Łęk-Zasola, tworząc kolejne „trójki”. Z racji wykonywanej pracy – kelnera, pełnił funkcję łącznika grupy. Zajmował się także gromadzeniem broni palnej i ukrywaniem jej w leśnej ziemiance na terenie Bielan. Podjął współpracę z Konstantym Jagiełłą „Kostkiem”, zbiegiem z Auschwitz, którego wprowadził w struktury BCh. 27 października 1944 roku został aresztowany w Łękach-Zasolu, po nieudanej próbie przejęcia więźniów obozu. Osadzony w budynku oświęcimskiego Gestapo, przesłuchiwany był w brutalny sposób przez 10 dni. Przeniesiony następnie do obozu do bloku 11. W dniu 18 stycznia 1945 roku zbiegł z marszu ewakuacyjnego w rejonie Jawiszowic. Został wówczas lekko ranny w rękę. Ukrywał się na „Wrotnowie”, gdzie mieściła się melina oddziału AK „Sosienki”. Przy pomocy swoich kolegów z konspiracji przeprowadzony został do domu rodzinnego. Po wojnie ożenił się z Janiną Dźwigoń i zamieszkał w Kętach. Za działalność konspiracyjną odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 19 lutego 1972 roku. Pochowany na cmentarzu w Kętach.

Biogram przygotowany przez Marcina Dziubka