Syn Franciszka i Franciszki z Korycińskich. Urodzony w Bielanach 12 sierpnia 1901 roku. Po ukończeniu Szkoły Ludowej pracował na gospodarstwie rolnym rodziców, a następnie w Państwowej Kopalni Węgla Kamiennego w Brzeszczach. W sierpniu 1939 roku zmobilizowany został do 23 batalionu saperów górnośląskich w Mysłowicach. Przeszedł szlak bojowy do Tomaszowa Lubelskiego, gdzie trafił do niewoli. Zwolniony pod koniec 1939 roku, wrócił do rodzinnych Bielan. Zatrudniony został ponownie w kopalni w Brzeszczach. Podjął współpracę z organizacją ZWZ, zwłaszcza z drużyną dywersyjną w Bielanach – Kańczudze, którą dowodził jego brat Jan, legendarny kapitan „Soła”. Wielokrotnie znikał na noc z domu, współdziałając wówczas z Adolfem Gabrysiem z Bielan. Organizował ubrania cywilne dla organizacji. Po rozbiciu przez gestapo obwodu oświęcimskiego ZWZ/AK w 1942 roku, zagrożony aresztowaniem, unikał nocowania w domu. W 1943 roku został zwerbowany przez Juliana Drabka do Batalionów Chłopskich. Zajmował się kolportażem konspiracyjnej prasy „Rocha” na terenie Bielan-Zasola. Po aresztowaniach wśród członków BCh w końcu 1944 roku ukrywał się do końca okupacji. Zamarł 22 października 1949 roku. Pochowany na cmentarzu w Bielanach.

Biogram przygotowany przez Marcina Dziubka